In haar vierde bundel wordt Ester Naomi Perquin persoonlijker en scherper terwijl ze onderzoekt wat het betekent om ergens te vertrekken. Waar ze in eerder werk graag in andermans hoofd verdween (een stem gaf aan vreemden, verschoppelingen en fabels) vraagt ze zich nu af waarom ze die beweging eigenlijk zo graag wilde maken. Wat blijft er van ons achter wanneer een deur dichtslaat? In haar vierde bundel is Perquin aanweziger dan ooit.
