Vandaag is de man niet meer wat hij geweest is. Zijn privileges worden terecht ter discussie gesteld, zijn machtsmisbruik aangekaart. Alles wijst erop dat hij zichzelf opnieuw moet uitvinden en toch blijft het verdacht stil in zijn bastion. Want wat kan je zeggen wanneer je geleerd hebt om te zwijgen over je zwaktes?
In zijn poëziedebuut De schaduw van wat zo graag in de zon was blijven staan gaat Mattijs Deraedt op zoek naar zijn plaats in de wereld als jonge man. Van het platteland naar de stad, in de liefde en in de rouw. Telkens in een heldere taal, waarmee hij barsten probeert te slaan in het mannelijke pantser.
'Ik hou van poëzie waarin de dichter op sobere wijze dingen vaststelt die je liever niet geweten had, maar waarvan je bij eerste lezing al voelt dat je er niet omheen kunt. Mattijs Deraedt is hofleverancier van zulke zinnen. De schaduw van wat zo graag in de zon was blijven staan is misschien wel het sterkste debuut van vorig jaar. Bewondering op het eerste gezicht.' – Ingmar Heytze
Mattijs Deraedt (1993) woont in Brussel en is poëzieredacteur bij het literaire tijdschrift Kluger Hans. Hij studeerde Schrijven aan het RITCS en publiceerde onder meer in Het Liegend Konijn, De Revisor, Deus Ex Machina, Poëziekrant,Tirade en Extaze.
