Voor haar vierde bundel interviewde Anouk Smies een Libanonveteraan, medewerkers van het Huis voor Klokkenluiders en een sekteverlater. Aangezien het thema van de bundel waarheidsvervalsing is kon ook de afdeling Dichter niet ontbreken. De gedichten bewegen zich op het snijvlak van angst voor de waarheid en onderhuids verzet. Van uitbarsten en inhouden, zelfinzicht en projecties. Ze openen een ruimte voorbij goed en kwaad waar je een ongemakkelijk, duister comfort aantreft.
Over Wie heeft een middelpunt nodig:
‘Deze poëzie is fantasierijk, zintuiglijk, wellustig, impulsief. Het lyrisch ik is één en al vingers, tong, huid, sensaties en gedachten.’
Jury J.C. Bloemprijs
