Kind van sneeuw is prachtig van opzet en toon, betoverend van begin tot einde, een buitengewone prestatie.
Alaska 1920. Mabel en Jack hebben het zwaar. Jack gaat gebukt onder de enorme hoeveelheid werk op de boerderij en Mabel worstelt met de eenzaamheid en het verdriet over het feit dat zij geen kinderen kunnen krijgen. Bij de eerste sneeuwval van het seizoen bouwt het echtpaar in een opwelling een kleine sneeuwpop. De volgende morgen is het sneeuwkind verdwenen, maar plotseling vangen ze een glimp op van een blond meisje dat door het bos rent. Het kleine meisje, dat zichzelf Faina noemt en zo uit een sprookje lijkt te zijn gewandeld, verovert al snel Jack en Mabel's hart. Ze zien haar maar al te graag als hun dochter. Maar in Alaska zijn leven en dood onvermijdelijk met elkaar verbonden. Wat het echtpaar van Faina leert verandert hun leven voor goed.
Eowyn Ivey vond de inspiratie voor deze roman in een Russisch sprookje over een sneeuwmeisje. Op de kinderafdeling van een bibliotheek vond zij het verhaal, met tekeningen van een illustratrice uit Alaska. Eowyn was gegrepen door de leegte en eenzaamheid, maar ook de magie van het landschap dat zoveel gelijkenis vertoonde met dat uit haar jeugd. Zij las het oorspronkelijke verhaal en baseerde daarop haar debuutroman.
