Ze zijn absoluut elkaars type niet, en toch voelen ze het allebei. Die onverklaarbare band, die onmiskenbare spanning. Een reactie op de gebeurtenissen die met hen op de loop gaan? Of het enige waar ze geen van beiden in durven te geloven?
T.J. Harris zegt wat haar voor de mond komt, of dat nou tegen haar vrienden is of tegen de directie van de krant waarvoor ze werkt. Bovendien gaat ze het liefst haar eigen gang. 'Eigenwijs' noemen haar vrienden haar, maar zelf zegt ze liever 'temperamentvol'.
Rafe Dancer is gesloten als een oester - al helemaal waar het gaat om de herinneringen die hem op slechte dagen kwellen. Bovendien trekt hij zijn eigen plan. Een 'individualist' noemen zijn vrienden hem, maar zelf vindt hij zich eerder eenzaam.
Zet twee zulke tegenpolen op een zonnig Caribisch eiland, en een romance is geboren. Tenminste, als ze niet zo tegenstribbelen!
