In De geur van bruine bonen, het eerste deel van een naar feuilletonromans opgezet tweeluik, staat het leven van Ilse Madrettor centraal. Zoals zovelen verliet ook haar moeder Suriname rond het uitroepen van de onafhankelijkheid. Ilse blijft achter bij haar grootmoeder in Paramaribo. Dat verandert wanneer Anita Madrettor, Ilses moeder, in haar nieuwe gezin moeite krijgt alle ballen in de lucht te houden. Ilse wordt naar Nederland ‘gehaald’, waar ook haar oom Frank woont, de jongste broer van haar moeder en de belangrijkste persoon in haar leven. Wanneer Jan, de boezemvriend van Ilse, ruim dertig jaar later, tijdens een etentje met haar en zijn nieuwe vriend, over het drugsverleden van Frank begint, raakt Ilse in een crisis. De vanzelfsprekendheid van haar leven dreigt weg te vallen. Terwijl ze iedereen van dienst wil zijn, blijkt zelfs dat niet genoeg. Staat ze in een spagaat tussen twee culturen of speelt er iets anders?
Henna Goudzand Nahar werkte als docente Nederlands in Paramaribo en – sinds ze in 1989 naar Nederland trok – in Amsterdam. In 2005 verscheen haar eerste roman Hele dagen in de regen. Het boek thematiseert postkoloniale etnische en religieuze cultuurconflicten tegen het decor van de jaren van het militaire regime in Suriname, in 2015 gevolgd door haar tweede roman Over het zoute water die zich afspeelt in de periode van de slavernij. Bij Uitgeverij In de Knipscheer publiceerde zij in de verhalenbundel Waarover we niet moeten praten.
Over Hele dagen in de regen: «Henna Goudzand Nahar beschrijft het geharrewar, de moed en de lafheid van de bewoners met kennis van zaken.» – Trouw
Over Over het zoute water: «De auteur is er goed in geslaagd het leven dat zich honderden jaren terug heeft afgespeeld spannend de beschrijven. De realiteit van slavernij in onze vaderlandse geschiedenis komt een stap dichterbij.» – NBD/Biblion
