Vroeger of later zou het terugkomen. Ik kende de vooruitzichten van mijn vorm van kanker. Ik kon die gebeurtenis uitstellen, ik kon jaren respijt winnen, het bijna vergeten, maar ditmaal was het ‘The Big One’, zoals men in Californië de allesverwoestende aardbeving noemt die met zekerheid ooit zal komen.
Deze recidive heeft me ertoe gebracht om me de meest serieuze en misschien wel de allerbelangrijkste vragen van mijn leven te stellen: als ik word ingehaald door de ziekte terwijl ik antikanker denk, eet, beweeg, adem en leef, wat blijft er dan nog over van Antikanker?
Ik schrijf nu om op die vraag antwoord te geven.
Het boek biedt mij ook de gelegenheid om afscheid te nemen van allen die mijn eerdere boeken op prijs hebben gesteld en die naar mij zijn komen luisteren. Wat er ook moge gebeuren, ik heb de stellige hoop dat dit afscheid niet het laatste zal zijn.
