Wanneer Maria Stepanova op zoek gaat naar de geschiedenis
van haar joods-Russische familie stuit ze op dokters, architecten,
bibliothecarissen, accountants en ingenieurs die voorbestemd
waren om slachtoffer te worden van vervolging en onderdrukking.
Gek genoeg overleefde iedereen de verschrikkingen van de
twintigste eeuw. Stepanova’s voorouders waren stuk voor stuk
onopvallende figuren die in een roerige tijd probeerden een onspectaculair
leven te leiden.
De zoektocht naar haar familiegeschiedenis zet Stepanova aan
het denken. Wie of wat getuigt van mensen en dingen die verdwijnen?
Zijn herinneringen aan het verleden eigenlijk wel te
bewaren? Hoe slaan de grote gebeurtenissen van de twintigste
eeuw neer in het geheugen van mensen van nu? Op welke manier
moet Stepanova zichzelf verhouden tot de voorbije levens
die ze bestudeert? Met Geheugen geheugen schreef dichteres
Maria Stepanova een uniek boek dat doet denken aan het werk
van uiteenlopende auteurs als Nabokov, Sebald en Sontag, maar
dat vooral spreekt met een uitzonderlijke eigen stem.
