Wim Brands interviewde hem over zijn zwak voor `de
ongezochte vondst: hoe zijn Spielerei nebenbei, het
verzamelen van serendipiteiten uit wetenschap, techniek
en kunst, uitmondde in Ernst im Spiel. Dat resulteerde in
dit vierluik: Pek van Andels essay over serendipiteit, de
correspondentie tussen Brands en Van Andel, Van Andels
alfabetisch bouquet van trouvailles, en tot slot de
Nederlandse vertaling van het oud-Perzische sprookje
over de drie prinsen van Serendip. Deze prinsen waren
vakkundig geschoold in de jacht, zodat ze allerlei sporen
zo scherpzinnig waarnamen en duidden, dat de Britse
auteur Horace Walpole deze gave serendipity noemde.
Serendipiteit, het talent een ongezochte vondst te doen,
is volgens Van Andel te doceren én te leren. Maar daar
heb je dan wel dit boek voor nodig.
