Met een vader die als geest verschijnt en een arglistige oom op
de troon naast zijn moeder heeft de tijd voor prins Hamlet zijn
samenhang verloren. Hoewel Shakespeares toneelstuk voortborduurde
op al bestaande bronteksten, zoals een bijdrage uiteenzet,
markeert zijn versie een omslag waarbij de traditioneel patriarchale
functie onttakeld raakt. Naast een reflectie op de publiekelijke
herinnering aan Hamlets vader alsmede een vergelijking tussen
Oedipus en Hamlet verkent de bundel hoe de uitholling van de
rol van de vader als autoriteit – hier betiteld als ‘Hamletconstellatie’
– zich manifesteert in eigentijdse werken. Die verkenning
betreft onder meer een doorwrochte lezing van Lacans visie op
Shakespeares Hamlet, maar ook analyses van parodistische detectives
en McEwans roman Nutshell, van Kuifje-strips en grafische
romans, van films van Lynch en Lubitsch. De bundel besluit met de
weergave van een uitgebreid openbaar interview met Tom Lanoye
over zijn leermeesters, de theatrale strapatsen van zijn moeder,
toneel in Zuid-Afrika, de keus voor Abke Haring (zie omslagfoto)
in de rol van Hamlet voor Lanoyes bewerking Hamlet vs. Hamlet.
Uit die bewerking, tevens besproken in een bijdrage, komt de zin
waaraan de bundel zijn titel ontleent.
Met bijdragen van Jan Frans van Dijkhuizen, Annelies van Hees,
Yasco Horsman, Sjef Houppermans, Marc De Kesel, Jos de Kroon,
Peter Verstraten, Bart Vieveen.
