'In deze tijd schijnen de biologen, althans sommigen onder hen, de
erfgenaam, de opvolger te willen zijn van al die alchemisten, magiërs en
kabbalisten die gezocht hebben om het elixir van het onsterfelijke leven
en het universele geneesmiddel te vervaardigen, de doden te doen
verrijzen of het leven in de onbezielde materie te introduceren. Dankzij
de technische vooruitgang zullen ze bepaalde resultaten behalen, maar
het essentiële zal hun altijd ontgaan: als tovenaarsleerlingen zullen ze erin
slagen wat in elkaar te knutselen, misschien enkele gedrochten te
fabriceren en men zal een poosje kunnen geloven dat er sprake is van een
grote wetenschappelijke doorbraak. Maar het is helemaal niet zeker of de
mensheid lang blij zal zijn met die verworvenheden.
Het is mogelijk voor de mens om het mysterie van het leven te
benaderen, maar op voorwaarde dat hij zijn onderzoek naar boven richt,
in de spirituele wereld, in de goddelijke wereld. Wanneer hij zal proberen
zich te verheffen naar de sublieme regionen vanwaar het leven komt, erin
zal slagen zijn instincten te beheersen en een veel subtieler waarnemingsvermogen
te ontwikkelen, ja, dan zal de mens ontdekken wat het leven werkelijk is en hoe hij het intenser, machtiger kan maken, in zichzelf en rondom hem.'
Omraam Mikhaël Aïvanhov
