Wijsbegeerte is een verwarrende bezigheid. Filosofen zijn immers erg bedreven in het ondermijnen van onze dierbare zekerheden en vanzelfsprekendheden. Ze zijn steeds bereid een tegenstem te vertolken en zijn dol op tegenkanting, tegenvoorbeelden en tegenwerpingen. Maar verwarring is niet hun einddoel. De onzekerheid waarin filosofen ons achterlaten, moet ons aansporen op zoek te gaan naar betere argumenten, betere concepten en betere theorieën, zowel in het dagelijkse leven als in de wetenschappen.
Dit handboek is een voorbeeld van die zoektocht en richt zich daarbij op biomedische wetenschappers in de brede zin van het woord: bewegingsen revalidatiewetenschappers, artsen, farmaceutische wetenschappers en kinesisten. Denken over lichamen bestaat uit tien hoofdstukken die zich verzamelen in drie clusters. De medische cluster bevat hoofdstukken over ziekte, human enhancement, medicalisering en disability. De wetenschapscluster bevat hoofdstukken over het demarcatieprobleem, de wetenschappelijke methode en de mechanisering van het wereldbeeld. De existentiële cluster bevat hoofdstukken over lijden en dood, en over de verhouding tussen lichaam en geest. De inleiding van het boek maakt duidelijk dat niemand eigenlijk weet waar wijsbegeerte over gaat.
In deze tweede, verbeterde druk ligt de klemtoon nog meer op helderheid, nuancering en studeerbaarheid.
