Nieuwe beschouwingen van de priester-kunsthistoricus die onder veel katholieken `populairder is dan de paus´ (De Groene Amsterdammer)
Wie verder in levensjaren en wellicht in levensslagen wijzer wordt, ziet eens te meer eigen mislukking, eigen ondermaatsheid, eigen zwakheid.
Een dergelijk persoon wordt - naar Paulus - genodigd zijn menselijke zwakheid te verduren in goddelijke kracht. Hij wordt zich door zwakheid kracht gewaar. In zwakheid wordt hij krachtig. Door inzicht in eigen zwakheid wordt hij ontvankelijk voor andere kracht die hem te boven gaat. De kracht van de Ander, de kracht van de Geest, de kracht die zwakheid kiest om werktuig te worden. Werktuig van wie? Werktuig van de Heer Die eens ook Paulus heeft gekozen Zijn naam uit te dragen onder heidenen en kinderen Israëls.
Benul van zwakheid beduidt nederigheid en brengt dienstbaarheid. De mens leeft maar even, al wenst hij meesttijds anders. In de aanvang meent hij over het leven te beschikken. In de vordering beseft hij de weerbarstigheid van het leven. Op het einde weet hij zich in het leven te moeten schikken. Dat is het leven van de mens. Dat is zijn zwakheid die alleen in kracht van God levenswaard wordt.
In zwakheid krachtig is Bodars derde bundel beschouwingen over de Bijbel, geloof in Christus en het christelijk leven - na Wandelen met de Heer (1994) en Drinken van de beker (1997).
Na een bijna vijfjarig verblijf in Rome is Antoine Bodar teruggeroepen naar het vaderland om plebaan (aartspriester) te worden aan de kathedrale basiliek van Sint Jan in ´s-Hertogenbosch.
Andere nog leverbare titels van Bodar zijn Geheim van het geloof (1996), Weten waar de muze woont (1998), Nochtans zal ik juichen (1999) en Romeinse brieven (2001).
