In het boek Dwaze liefde beschrijft Jan Schonewille hoe hij zijn missie als predikant handen en voeten gaf door samen met zijn vrouw Marjan – een opvangcentrum voor dak- en thuislozen op te zetten. Hij volgde zijn hart en liet zich op geen enkele manier weerhouden door belemmeringen. Hij voelde dat hij iets wezenlijks kon betekenen voor zijn medemens.
De lezer wordt meegenomen in de dagelijkse realiteit van het opvangcentrum, waar zich tal van – vaak komische – perikelen afspeelt. Wat gebeurt er als je erkent dat het nodig is om je leven opnieuw op te pakken? Of als je aanklopt bij het opvangcentrum met de vraag of er een bed voor je is? Misschien zelfs wel een luisterend oor. Wat als je even stil mag staan om van daaruit een nieuwe koers te gaan?
Dwaze liefde is een boek waarbij fictie en non-fictie elkaar afwisselen. De hoofdpersonen in het boek zijn Lena, een sjieke vrouw en Chris, een ietwat onzeker ogende Zuid- Molukse man. In deze relatie staan de thema’s ‘beïnvloeding’ en ‘eigen keuzes maken’ centraal. Het lijkt Lena goed dat Chris een tijdje in het opvangcentrum verblijft. Chris raakt in allerlei zaken verzeild, mede door toedoen van Lena, die voortdurend de touwtjes in handen houdt. Deze roman laat zien dat niets te gek is wanneer het gaat om de liefde, of zijn er toch grenzen?
