Er zijn diverse redenen te bedenken waarom Madelfried de tweede beste superheld* ter wereld is, maar ik beperk mij tot drie. Allereerst is er die naam. Volgens de wetten van de superhelderij zou de gekozen naam Superkonijn of Konijnman moeten luiden, maar daar doet Madelfried niet aan mee, wat hem op zijn opponenten meteen al een voordeel qua onvoorspelbaarheid geeft en haal dát nog maar eens in. Ik noem ook zijn oningekleurdheid die zegt: 'ik ben er ook voor jou!' Laat immers een piano ergens onbewaakt achter en voor je het weet zit er iemand drie kwartier op te broederjacobben. Zo vergaat het ook achteloos rondslingerende Madelfriedstrips, maar dan met het meditatief inkleuren van Madelfrieds lijf en leden in de rol van dat eindeloze do-re-mi-do etc. Strip en mindfulness voor de prijs van één! Ten slotte is Madelfried het B-kantje van Kims strips. Overdag werkt de man aan[SH1] een oeuvre dat koning, keizer, admiraal en fijnbankwerker behagen kan, om dan na gedane arbeid, bij het prepareren voor de nacht, vast te stellen dat er nog één vergeten vel in zijn tekenblok is achtergebleven. Het is op dat moment dat een nieuwe Madelfried aan het betreffende papier wordt toevertrouwd, zich niets aantrekkend van wetten en regels en uitgemolken archetypes en het hygiënisch weggommen van potloodlijnen. Madelfried is nog een laatste keer uitbundig alles laten varen - gewoon, omdat het kan!
Bart Schoofs, Kimkenner.
*De allerbeste superheld ter wereld bestaat natuurlijk niet echt, maar zou naar verluidt kanker genezen en beiaardklokken omsmeden tot ploegscharen.
