“Zucht. Een vloek, in de 17e eeuw uitgesproken, die zijn doel voorbij is geschoten.”
Jack de Pater was net bezig zijn zonnebril in zijn binnenzak te stoppen toen hij binnenkwam. 'Hé, wacht verdomme, waar gaat zij met die kleine naar toe?'
Richard ging voor hem staan. 'Ik herinner me niet dat ik jou hier heb uitgenodigd.'
De Pater zuchtte geërgerd terwijl hij door het raam boven het aanrecht uitkeek naar de Jeep en zijn motor op de oprijlaan. 'Je dacht toch niet dat je me kunt tegenhouden? Ik moet Nell spreken.'
'Jij vertrekt weer.'
'Dat zal best, maar nog niet meteen, want ik weet wat er met Nell aan de hand is.'
Het leven van Richard van de Wal lijkt weer de goede kant op te gaan. Zijn vrouw Jan, eerder lijdend aan een psychose, komt eindelijk weer naar huis. Maar net voordat ze thuiskomt, gebeuren er rare dingen. Zo ziet hij zijn dochters bruine ogen van kleur veranderen. Van de ene op de andere dag zijn ze blauw en vraagt ze hem raadselachtig of je leven kunt opzuigen.
Als een vreemde snuiter, luisterend naar de naam Jack de Pater, claimt hen te kunnen helpen, beginnen de problemen pas echt. Een eeuwenoude vloek heeft Jack en het kleine meisje in zijn greep. Het is aan Richard om het tij te keren. Een opdracht die niet alleen van zijn Japanse moeder komt.
Peter Schaap over Bron: "... ingenieus en wervelend geschreven."
